Quince anos. Iván Prado #Gaza, #Festiclown 2018
Quince anos intentando regresar ao que eles chaman a prisión ao aire libre máis grande do mundo, a ese lugar da terra onde as reixas do cárcere están manchadas de sangue e rabia, a un inmenso patio do cárcere onde a alegría é revolucionaria e a risa é o mellor plan de fuga. .
Quince anos, nos que me convertín en pallaso, conferenciante internacional, director de circo e profesor de teatro do soul.
Quince anos nos que creei Pallasos en Rebeldía, dirixín o primeiro festival de pallasos do mundo árabe, participei en incontables caravanas de circo rebelde, fixen un milleiro de entrevistas, visitei máis de 20 países falando de Palestina. pero, tamén, quince anos que pasei soñando con volver a aquela inmensa praia de cara ao Mediterráneo, onde todo comezou….
Son pallaso porque hai quince anos por esta época uns morteiros israelís definían o meu camiño, dedícome a tentar facer rir porque nun colexio de Erez, mentres caían as bombas, 300 nenas e nenos decidiron que querían ver. o pallaso actúa antes de fuxir; Son un pallaso en rebeldía porque ese día descubrín o poder da risa como alimento para a esperanza e como a alegría se converte no noso mellor escudo contra a dor e a miseria.
Quince anos con ganas de volver a Gaza, para poder ver se a pesar da crueldade da ocupación sionista, dos atentados, dos asasinatos selectivos, das mortes nas marchas civís, da falta de medicamentos e de combustible, se a pesar do bloqueo inhumano houbo aínda luz nos ollos da súa xente, se aínda había música nas vodas e alegría nos seus abrazos.
E quince anos despois volvín, crucei o control israelí, pasei polas oficinas de Hamás e da ANP e subín a un coche que me deixou diante da praia, fumando o narguile, vendo que mar de dignidade e resistencia e en silencio agradecín a miña vida e o meu pobo.
É posible que gañasen esta guerra de mentiras e xenocidio durante 70 anos, pero non continuarán, porque esta inxusta invasión non pode coa forza, a valentía e a beleza deste pobo sen un estado chamado Palestina.
Iván Prado.
Xerusalén 28 de setembro