A risa como ferramenta para a liberación do pobo saharaui
A 2a edición do Festival Internacional de Teatro e Circo dos campamentos de persoas refuxiadas saharauís vai ter lugar do 4 ao 8 de outubro en Tinduf.
No Festival, que está organizado polo Ministerio de Cultura Saharauí e as asociacións Contaminando Sorrisos e Pallasos en Rebeldía, actuarán 18 compañías internacionais e 10 compañías saharauís.
Desde hai 40 anos os refuxiados saharauís viven no peor deserto do mundo, o da indiferenza das potencias internacionais. Poder achegar o circo e o teatro a un pobo que loita e resiste, e facelo téndoos, non só como público, senón poder actuar de xeito conxunto con eles, é unha oportunidade única e un privilexio. Iván Prado, Pallasos en Rebeldía.
Unha carpa de circo viaxa ata Tinduf para encherse de risas, retos e ilusións. A segunda edición do FITYC – Festival Internacional de Teatro e Circo dos campamentos de persoas refuxiadas saharauís – celébrase nun dos lugares máis remotos do mundo, no contexto dun conflito esquecido no que, durante máis de corenta anos, someteuse ao pobo saharauí a unha prolongada e brutal ocupación por parte de Marrocos e a un duro exilio no deserto alxerino.
Unha carpa de circo viaxa ata Tinduf para encherse de risas, retos e ilusións. A segunda edición do FITYC – Festival Internacional de Teatro e Circo dos campamentos de persoas refuxiadas saharauís – celébrase nun dos lugares máis remotos do mundo, no contexto dun conflito esquecido no que, durante máis de corenta anos, someteuse ao pobo saharauí a unha prolongada e brutal ocupación por parte de Marrocos e a un duro exilio no deserto alxerino.
O Festival está organizado polo Ministerio de Cultura Saharauí e as asociacións Contaminando Sorrisos e Pallasos en Rebeldía. “Poder achegar o circo e o teatro a un pobo que loita e resiste, e facelo teniendoles, non só como público, senón poder actuar de xeito conxunto con eles, é unha oportunidade única e un privilexio”. Así o explicaba Iván Prado de Pallasos en Rebeldía e un dos portavoces do FITYC na presentació da segunda edición do Festival que tivo lugar no Teatro das Culturas de Madrid o pasado día 14 de setembro. Na presentación estiveron Abidin Bucharaya, Delegado da Fronte Polisario en Madrid, o actor Pepe Viyuela e o pallaso Leo Bassi.
A carpa instalarase en Bojador, unha das wilayas preto de Tinduf. Este será o principal escenario pero as actuacións poderanse ver en todas a wilayas e haberá actividades en escolas e en diferentes centros para nenos con discapacidade. En total 18 compañías formadas por artistas de 3 continentes, 5 grupos de teatro saharauís e 5 grupos infantís tamén saharauís, van conformar unha programación de circo e teatro que vai converter a carpa nesa “bóveda celestial onde todas as culturas do mundo pódense xuntar”. Como afirmou Leo Bassi en diferentes ocasións: “os pallasos apoiamos un mundo internacional e humanista, sen fronteiras, con respecto ás persoas por encima de todo”.
Segundo Abidin Bucharaya as artes e a cultura para o pobo saharauí son de vital importancia xa que “o teatro non deixa de ser unha arma de loita positiva”. E remarcou que: “Atopámonos nunha situación de ocupación e temos unha xeración de mozas que naceron despois do alto ao lume. queremos que crezan tolerantes e que teñan un futuro. Mostrarlles o mundo a través das artes e a cultura, esa é unha forma de liberación”.
Pepe Viyuela, é coñecido pola súa implicación co conflito saharauí, nesta ocasión non poderá asistir ao festival pero mostroulle todo o seu apoio: “Máis aló da empatía que podamos sentir cos pobos oprimidos, no caso dos saharauís estamos en débeda con eles”. “Non son soldado, son pallaso e non quero que as balas se disparen desde ningún sitio. Por encima de todo valoro a risa, o diálogo e a arte para resolver conflitos.”
O día 2 de outubro a gran caravana de artistas internacionais aterrará en Tinduf. En dous días organizarase a loxística e o xoves 4 de outubro inaugurarase a segunda edición do FITYC. Durante 4 días a risa multiplicará a súa poder curativo: “repetirase ese fenómeno que vimos moitas veces, cando o público mírache con luz na mirada e con dignidade no corazón” explicaba Iván Prado. “Pero abrigo imos levar os corazóns acesos esperando que algún día podamos facer este festival nun Sahara libre”.